είναι ο πίνακας του Γκέινσμπορο με τίτλο "Συλλέκτες Ξύλων"όταν τον αντίκρυσα θυμήθηκα λοιπόν, σαν ήμουνα μικρούλα και ζούσα στο χωριό, τις φορές που πηγαίναμε όλοι μαζί πάνω στο βουνό για να μαζέψουμε ξύλα και να προετοιμαστούμε για τον χειμώνα...
αφού φορτώναμε το φορτηγό, επιστρέφαμε στο σπίτι και μετά από την ανατροπή της καρότσας, άρχιζε η διαδικασία του να "σχίσεις" τα ξύλα με το τσεκούρι (αυτή ήταν δουλειά του πατέρα), οι υπόλοιποι "καθαρίζαμε" τα λεπτά κλαδιά και τα κόβαμε σε τέτοιο μέγεθος (τσάκνα) ώστε να χωράνε στην μασίνα (ξυλόσομπα) ως προσάναμα. Έπειτα πέρναμε τα ξύλα που είχε κόψει ο πατέρας μου και τα στοιβάζαμε κατά τέτοιο τρόπο, το ένα δίπλα στο άλλο και στη συνέχεια σταυρωτά (κάτι σαν χτίσιμο) για να χωρέσουν όλα μαζί και να μην καταρρεύσουν...
ένας πίνακας, μία θύμηση...
6 σχόλια:
πολυ ωραιος πινακας...και το καλυτερο ειναι πως κατι σου λεει μεσα απο τις αναμνησεις σου...τις ομορφες αυτες αναμνησεις!
μασινα, αν με αξιωσει ο θεος να χτισω σπιτι σε δικο μου κτημα η οικοπεδο, σιγουρα θα παρω...τις λατρευω!
τι ομορφες στιγμες μας περιεγραψες!!!ομαδικες εργασιες για το σπιτι εν'οψει του χειμωνα...μακαρι να τα ειχα ζησει κι εγω ολα αυτα : ))
mama μου, ήταν δύσκολα όμως... η μασίνα ήταν μόνο στην κουζίνα. Τα δωμάτια δεν είχαν θέρμανση και κουκουλονόμασταν με τις φλοκάτες και ένα σωρό κουβέρτες για να μην κρυώνουμε. Όταν δε ερχόταν η ώρα του μπάνιου, τουρτούριζες στην κυριολεξία...
κατά τα άλλα, ήταν τυπικές διαδικασίες που γίνονται σε ένα χωριό (ίσως σε μερικά χωριά να γίνοται ακόμα)...
την καλημέρα μου
To να βλέπεις τις αναμνήσεις σου σε πινακα.. :)))
(πήρες τα δυο μειλ ή το gmail, έκανε παλι τα κολπα του;)
φιλιά :))
καλημέρα μαριλενα μου
πήρα ένα μειλ... απάντησα (σήμερα) χτές είχαμε εκτεταμένες διακοπές ρεύματος εδώ.
ευχαριστώ πολύ! :)))
όσο για τον πίνακα, ναι, μόλις τον είδα ήρθαν αυτές οι θύμησες στο νου μου...
καλη σαρακοστη κοριτσι μου...ελπιζω να περασες ομορφα το τριημερο!
όλα καλά mama μου...
Δημοσίευση σχολίου