η ιστορία της Ελληνικής σημαίας

Οι αρχαίοι Έλληνες αντί σημαίας χρησιμοποιούσαν συμβολικές παραστάσεις όπως γράμματα, ζώα κι άλλα σύμβολα, τα οποία τοποθετούσαν στις ασπίδες, τα κοντάρια και τους ιστούς των πλοίων.
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα έγινε αναγκαία η χρησιμοποίηση σημαιών με εμβλήματα από τους κλέφτες και αρματολούς γνωστά και ως μπαϊράκια, φλάμπουρα ή παντιέρες. Οι υπόδουλοι Έλληνες έφτιαχναν δικές τους ξεχωριστές σημαίες ανάλογα με την περιοχή που ζούσαν. Όλες όμως οι σημαίες των αγωνιστών είχαν το σταυρό και την εικόνα ενός αγίου ή φράσεις όπως «Ελευθερία ή θάνατος».
Η γαλανόλευκη σημαία καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 1822 και η ύψωσή της συμβολίζει την έκρηξη της Επανάστασης.
Η σημαία μας αποτελείται από εννέα οριζόντιες γραμμές, όσες και οι συλλαβές της φράσης:
«Ε-λευ-θε-ρί-α ή θα-να-τος».
Πέντε από αυτές είναι μπλε και παριστάνουν τον ουρανό και τη θάλασσα και οι υπόλοιπες τέσσερις λευκές που παριστάνουν το χιόνι των βουνών. Στο αριστερό μέρος σχηματίζεται ένα μπλε τετράγωνο και μέσα σε αυτό είναι ένας λευκός σταυρός που συμβολίζει την πίστη.