Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ
μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό
και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι
μ' ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό
Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο
Σ' ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά
και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο
στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά
Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο
Σωκράτης Μάλαμας
Δευτέρα, Μαΐου 21, 2007
Τσιγάρο ατέλειωτο...
Έγραψε ο diavatis στις 5/21/2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Μπεμπα μου
μια χαρα ειναι κι η μοναξια οταν μαθεις να τη χειριζεσαι..;-)
".. φυτίλι αναμμένο
"βλέπω" στα μάτια σου... "
......
Όλα ξεκινούν και τελειώνουν στην διαχείριση του εαυτού μας:))
Η ζωή είναι τέχνη.
Σ ευχαριστώ για το πολύ όμορφο σχολιάκι σου στον Δείμο.
Να 'σαι πάντα καλά μικρό μου.
θα μείνω εδώ σε αυτό κομμάτι..
"Σ' ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά..."
..μου κολλησε και θα το σιγοτραγουδάω για ώρα..
καλημέρα !!
( ας είναι μονο το τραγούδι που μιλάει για μοναξιά) !!
~ zefi ~ είδα την πορτα σου ανοιχτη και μπηκα!
καλός όρισες zefi και να ξαναπερνάς όποτε σου βγαίνει ο δρόμος...
Γεια χαρά.
Σύστησα το μπλογκ σου σχετικά με τους στίχους του Aθανασόπουλου για το «Tσιγάρο» του Mάλαμα στις σελίδες μου.
Σε ευχαριστώ.
KAΛH XPONIA.
ardalion.wordpress.com
Δημοσίευση σχολίου