Πόσο ανιδιοτελής μπορεί να είναι η αγάπη ενός γονιού προς το παιδί του;
Πόσες και ποιες θυσίες μπορεί να κάνει;
Μέχρι που μπορεί να φτάσει η προσφορά του;
Οφείλει άραγε να είναι πάντα εκεί για το παιδί του;
Ποια η υποχρέωση και τα δικαιώματα του παιδιού ως προς τον γονιό;
Έγραψε ο diavatis στις 4/20/2007
Στο Σταυραετό - Κ. Κρυστάλλης
Ἀπὸ ἡμερόδεντρον ἀητέ, θέλω νὰ τρώω βαλάνια, θέλω νὰ τρώω τυρὶ ἀλαφιοῦ καὶ γάλα ἀπ᾿ ἄγριο γίδι. Θέλω ν᾿ ἀκούω τριγύρω μου πεῦκα κι ὀξιὲς νὰ σκούζουν, θέλω νὰ περπατῶ γκρεμούς, ῥαϊδιά, ψηλὰ στεφάνια, θέλω κρεμάμενα νερὰ δεξιὰ ζερβιὰ νὰ βλέπω. Θέλω ν᾿ ἀκούω τὰ νύχια σου νὰ τὰ τροχᾶς στὰ βράχια, ν᾿ ἀκούω τὴν ἄγρια σου κραυγή, τὸν ἴσκιο σου νὰ βλέπω. Θέλω, μὰ δὲν ἔχω φτερά, δὲν ἔχω κλαπατάρια, καὶ τυραννιέμαι, καὶ πονῶ, καὶ σβυιέμαι νύχτα μέρα. Παρακαλῶ σε, σταυραητέ, γιὰ χαμηλώσου ὀλίγο καὶ δῶσ᾿ μου τὲς φτεροῦγες σου καὶ πάρε με μαζί σου, πάρε με ἀπάνου στὰ βουνά, τὶ θὰ μὲ φάῃ ὁ κάμπος!
4 σχόλια:
Δυσκολα ερωτηματα και πλησιαζει η πρωτομαγια..!
πολύ δύσκολα, όντως... :)))
Αγάπη, συμπαράσταση και σεβασμό.
Αν ήταν μόνο αυτά δείμο...
Θεωρώ όμως οτι μόνο αυτά δεν φτάνουν.
Όπως πρέπει να παλέβεις για μια διαπροσωπική σου σχέση, κάπως έτσι πρέπει να είναι και η σχέση με τους γονείς σου, αλλά και με τα παιδιά σου.
Λυπάμαι μόνο που οι γονείς μας, κολλημένοι σε αυτό που γνωρίζουν εκείνοι και που θεωρούν σωστό, δεν βλέπουν και λίγο παρακάτω... Λυπάμαι και απογοητεύομαι.
Ελπίζω να μην επαναλάβω τα λάθη τους στα παιδιά μου! Θέλω να είμαι εκεί, να προσπαθήσω... έστω και με τη δική τους τη βοήθεια.
Δημοσίευση σχολίου